Goede buur én verre vriend

Terwijl ik zondagochtend mijn hardlooprondje doe, zie ik een vrachtwagen met de welbekende Nijntje borden ‘Wij gaan weer naar school’. Heel gek misschien, maar het ontroert me. Een soort opluchting, als symbool voor het ‘normale’ leven dat weer een beetje van start gaat. Dat ik mijn cliënten weer live kan zien in de coachpraktijk en dat zij hier weer de ruimte in hun hoofd voor hebben nu hun kinderen weer naar school gaan.

Gemeenschapszin

De afgelopen weken waren wel bijzonder in vele opzichten. Ik zag een gevoel van gemeenschapszin terug in onze buurt. Spontane (gratis) optredens en fitness challenges in voortuinen, briefjes in de bus voor gratis boodschappenhulp, verjaardagen in de gemeenschappelijke tuin op 1,5 afstand en zangkoren vanaf balkons die de jarige toezongen.

Met een alleenstaande buurvrouw had ik dagelijks What’s app contact; samen lachen om gekkigheid ter compensatie van alle ellende, vragen hoe het met naasten is, een HelloFresh maaltijdpakket delen en dan een appje ’s avonds laat krijgen dat er een bosje pioenrozen als dank voor de deur ligt. Een nicht van mijn moeder die in Spanje woont mailde me, hoe het gaat als ZZP’er in deze barre tijden, net als een andere buurvrouw en vrienden die zich zorgen maakten. Opvallend is dat een groot deel 70+-ers betreft die contact zochten met me. Zij kennen het begrip gemeenschapszin nog en wij leren het opnieuw. In tijden van crisis komen er ook mooie dingen in de mens naar boven!

Het Nieuwe Normaal

Het Nieuwe Normaal is niet zozeer een mondkapje op en 1,5 meter afstand houden (al zijn beiden voor nu zeer verstandig). Wat Covid-19 ons leert is dat we misschien juist zonder masker op fijnere mensen worden, authentieker. Met meer échte verbinding. Dat we het ouderwetse naastenliefde en gemeenschapszin weer nieuw leven inblazen. Een vleugje jaren ’50 in een nieuw jasje. En dat we zaken herwaarderen (zorg, onderwijs, natuur, etc.) en ons bezinnen op tal van zaken, ook op werkvlak. Dit is misschien wel een goed moment om eens te kijken of je nog wel op de juiste plek zit. Wellicht dat Covid-19 je net dat duwtje in de rug geeft dat je nodig had om stappen te gaan zetten in een andere richting. Misschien voelt wat ‘normaal’ was in je werk nu toch niet meer zo?

Blended Learning

Na wat navraag onder mijn cliënten bleek dat de meerderheid vierkante ZOOM-ogen heeft en er naar snakt om weer face-to-face af te spreken. Zij willen geen volledige online coaching met videobellen (95% ‘nee’). En ik eerlijk gezegd ook niet. Ik wil mensen graag in de ogen kijken, de energie voelen stromen, mijn intuïtie ten volle gebruiken, mensen echt een ervaring bieden in de coachpraktijk. Niet op afstand dus met een scherm ertussen, maar in verbinding.

Wel pas ik al een aantal jaren ‘blended learning’ toe. Opdrachten gaan online (via Dropbox), opdrachten zijn deels online invulbaar met ‘fillable PDF’s’, sollicitatiehulp is volledig online en mijn cliënten kunnen mij tussentijds mailen en appen. Maar zoals een cliënte me dit weekend mailde: ”Tegen een outdoor sessie in de natuur bij jou of een tafelopstelling ervaren kan geen online training op” #DASlief

Coronaproof

In mijn 1,5 meter coachpraktijk met tal van Coronamaatregelen ga ik deze week weer met frisse moed aan de slag! Niemand heeft afgezegd, ze staan te popelen om de draad weer op te pakken. En ik ook.

Ik wens iedereen een prettige en veilige opstartfase! #Staysafe